Ο ξένος τουρίστας έρχεται σε μία χώρα που κάνει αντιμάρκετινγκ πετυχημένα πόσα χρόνια τώρα, και προσπαθεί να υποστηρίξει και αρκετά πετυχημένα το κόνσεπτ του προορισμού που δε θέλεις ποτέ να (ξανα)πας.
Διαδηλώσεις, απεργίες, κερδοσκόποι, δεκεμβριανά (mega event με brand greek riots), ξαναζεσταμένες πίτσες για μεσογειακή κουζίνα, αγένεια, δολοφονίες παιδιών από μπράβους της νύχτας τους οποίους δεν ενοχλεί κανείς, overbookings κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι, κλειστή Ακρόπολη από συμβασιούχους, ταξι με ταρίφα 2.0, φέτα Δανίας, money for no value, φυσικά τοπία με σύνθεση σκουπιδοσακούλων, αεροδρόμια-φαρμακεία, καράβια δελφίνια με εφοπλιστές καβούρια, κλειστές ολυμπιακές εγκαταστάσεις, mygnto.kaipavla, φοιτητές σε ρόλο top management στις ρεσεψιον, επιχειρηματιες αετονύχηδες και δημάρχους αραχτούς και χέβι. Που θα ζήσεις τόση καφρίλα ως εμπειρία; live your myth in Greece.
Ήρωα Τουρίστα,
Ο Ζορμπάς πέθανε, ο Μίκης δεν τραγουδάει πια, το ζειμπέκικο έγινε gayμπέκικο, την Ολυπιακή την πουλήσαμε, το τζατζίκι έγινε sauce, και τα μάρμαρα δε θα τα φέρει η Πετρούλα (αν και αυτό, παίζει).
Enjoy your stay.
ΥΓ. εννοείται ότι το άρθρο αυτό δε θα γραφόταν χωρίς τη Γεωργία. Και τη φωνή της "Άσε ρε!!!!"
Αναρτήθηκε από Themis Papadimopoulos στις 21:46
http://cathpain.blogspot.com/2010/02/blog-post_12.html
